İÇEL SANAT KULÜBÜ

1990’ lı yılların başında değerli abimiz Mehmet Ali Sulutaş’ın  Gülnar’a gelişinde şöylece masanın üzerine bıraktığı, İçel Sanat Kulübü Bülteni ile buluşmuştuk ailece. Kulübün çalışmalarını da bu yolla öğrenmeye ve tanımaya başlamıştık.

Ardından 1994 yılında değerli arkadaşımız Semihi Vural’la tanışmamız İçel Sanat Kulübü etkinliklerinin birçoğundan haberdar olmamıza, zamanımız elverdikçe  bunların içinde yer almamıza yol açmıştı.

Mehmet Ali Sulutaş ile başlayıp Semihi Vural ile devam eden İçel Sanat Kulübü yakınlığımız, ilişkilerimiz giderek güzel bir dostluğa dönüştü, sıcak bir çay içimi gibi…

Özellikle bizim gibi ilçelerde yaşayanların, kent ile ilgili gözü, kulağı olmuştu kulübün çalışmalarını yansıtan dergi. Gülnar Meslek Yüksekokulu’nda öğrencilerimin ilgiyle okudukları bir kaynak.

Yıllar önce Akkahve toplantılarının öznesi, Mersin’de yaşayan ya da zamanla buraya dönen, birikimli,  her biri alanında ayrı bir değer olan kişilerin güçbirliğiyle, örgütlü olmanın Mersin’deki en güzel örneğini sergiliyordu bize.

Mersin’deyseniz, bugün, bu hafta sonu, bu ay neler yapayım, zamanımı nasıl değerlendireyim, diyorsanız, Sanat Sokağı’na uğrayın ya da İçel Sanat Kulübü Bülteni’ne ulaşın, içindeki aylık etkinlik programını okuyun.Böylece gününüz ya da günleriniz renklenir, gözünüz doyar, gönlünüz  açılır, çevrenizdeki değerleri, güzellikleri tanımanın mutluluğunu tadarsınız.Kulüp, Mersin’in zengin tarihi ve kültürel  dokusunu korumak, bu zenginliğin var ettiği değerleri gün ışığına çıkarmak ve  tanıtmak amacıyla sergiler, dinletiler, konserler, konferanslar, söyleşiler, geziler düzenler.

Evimizde, Semihi Vural’ın konuğumuz olduğu bir akşam, UNESCO tarafından 1994 yılının “ Fuzuli Yılı” olduğu haberi üzerine konuşuluyordu. Ben Fuzuli’nin, düşüncelerinin halkımız tarafından yeterince tanınmadığını, bunun bana göre bir eksiklik olduğunu söyleyerek bu yıl Fuzuli’yi böylece daha iyi tanıtabiliriz  dediğimde, Semihi  Vural hemen; “Saadet Hanım bunu yazsanıza, dergide yayımlayalım,” diye beni yüreklendirmişti. Böylece 1995 yılı nisan ayında İçel Sanat Kulübü Bülteni’nde “Fuzuli’yi Anımsarken” başlıklı ilk yazım yayımlandı. Bu beni yüreklendirmiş, eğitim, kadın, dilimiz, çevre konularında ardı ardına yazılar yazmaya  başlamıştım. Kısaca arkadaşım Semihi Vural’ın önerisi üzerine yazdığım yazımın, İçel Sanat Kulübü Bülteni’nde de yayımlanması  beni yazar yapmıştı diyebilirim.

Geriye dönüp baktığımda kulübün, on beş yıldır, çağdaş kent Mersin için işlevinin ne denli önemli olduğunu görmek , alkışlanacak, kutlanacak çalışmalar yapıldığına tanık olmak, bizi sevindiriyor. Dergiciliğin  güç, sıkıntılı  bir iş olduğunu da bildiğimden gelecek günler, yıllar için de duruşunun, çizgisinin değişmemesi, dileğiyle, bu işin mutfağındakilere, bu işi dert edinenlere kolay gelsin diyorum. (İçel Sanat Kulübü Bülteni, Mayıs-Haziran 2005, yıl: 16, sayı 135, sayfa: 51).