E. Fisher sanatçıyı, “ Yaşantıyı yakalalayıp bellekte tutan, belleği anlatıma, gereçleri biçime dönüştüren kişi,” olarak tanımlar. Bundan hareketle sanatçının yapıtında kullanacağı malzeme, insanların doğa ve toplum ilişkileriyle örüntülenir.